آنکه می گوید دوستت می دارم خنیاگر غمگینی است که آوازش را از دست داده است، ای کاش عشق را زبان سخن بود هزار کاکلی شاد در چشمان توست هزار قناری خاموش در گلوی من ای کاش عشق را زبان سخن بود آنکه می گوید دوستت می دارم دل اندوهگین شبی است که مهتاب را میجوید ای کاش عشق را زبان سخن بود هزار آفتاب خندان در خرام توست هزار ستارهءگریان در تمنای من ای کاش عشق را زبان سخن بود